کلینیک فیزیوتراپی برناگر
دلایل دررفتگی مفصل ران در کودکان

مفصل ران و لگن يکی از پيچيده‌ترين مفاصل بدن است که با توجه به نوع گستردگی حرکات و نيز تحمل وزن بدن در صورت بروز هر نوع مشکل در آن باید به سرعت تحت بررسی و درمان قرار بگیرد.
دررفتگی مفصل ران یکی از مشکلات شایع است که گاهی بصورت مادرزادی و گاهی بصورت اکتسابی رخ میدهد.

در اغلب موارد در رفتگی مادرزادی مفصل را با تجویز بریس نرم قابل درمان است.
این بریس زانوهای نوزاد را در حالت باز شده به طرفین و خم‌ شده روی قفسه سینه نگه می ‌دارد.
بیشتر نوزادان با این روش درمان میشوند و درصد کمی نیز به درمانهای جراحی خواهند داشت.
در این مقاله به برخی دلایل اکتسابی دررفتگی مفصل ران در کودکان اشاره کرده ایم.

عدم تعادل عضلات

عدم تعادل بین عضلات دورکننده و نزدیک کننده ران در کودکان میتواند سبب دررفتگی مفصل ران شود. 

زمانیکه یکی از این گروه عضلات به دلایلی ضعیف تر از گروه دیگر شود و در یک جهت نیروی کمتری به مفصل وارد شود و یا دچار اسپاسم و انقباض غیر ارادی شده و در یک جهت نیروی بیشتری به مفصل وارد کند، سر استخوان ران به علت عدم تقارن و تعادل نیروهای وارد بر آن ممکن است از درون حفره استابولوم خارج شده و موجب بروز دررفتگی شود.

بیماری هایی مانند فلج اطفال، میلومننگوسل و فلج مغزی ممکن است به دلایل ذکر شده موجب دررفتگی مفصل ران شوند. 

عفونت

عفونت چرکی مفصل ران که آرتریت چرکی مفصل ران نیز نام دارد میتواند سبب بروز دررفتگی مفصل در کودکان شود.
عفونت مفصل سبب میشود مقادیر زیادی از مایع عفونی در درون کپسول مفصلی تجمع یافته و موجب اتساع آن شده که در اثر افزایش فشار ممکن است سر استخوان ران از درون حفره استابولوم خارج شده و مفصل دچار در رفتگی شود.

ضربه مستقیم

آسیبهای شدیدی که در هنگام سقوط از ارتفاع و یا تصادفات رانندگی به مفصل ران وارد میشود میتواند موجب بروز دررفتگی مفصل ران شود.

کلینیک فیزیوتراپی برناگر